தென்றலைப் போக விடு

தென்றலைப் போக விடு
அதன் திசை வழி செல்ல
அனுமதித்து ஒதுங்கி நில்
காற்றின் மீது உன் காதலை
திணித்து அதனை திணறடிக்காதே

தூது விட்டு துன்பப் படுத்தாதே

மெல்லிசையாய் வருடும் காற்று
காதோரம் உரசி விட்டு செல்லும்
சுகத்துக்குத்தான்
செவி மடல்களின் காத்திருப்பு

காற்றும் கவிதையும் ஒன்றுதான்
இயல்பாய் இருக்கட்டும்
காற்றோடு பேசு கவிதை
தானாய் வரும்